HARLINGEN - Uit de samensmelting van R.K.v.v. Robur (1921) en v.v. Harlingen (1923), ontstond fc Harlingen. Dit jaar, precies tussen de twee jubileumjaren in, wordt 100 jaar voetbal in Harlingen gevierd. In de aanloop naar het jubileumweekend op 16 en 17 september verschijnt er elke maand in de Harlinger media een artikel over de geschiedenis van de verenigingen. Afwisselend Robur en Harlingen. Deze week: R.K.v.v. Robur van 1990 tot en met 2000.


Robur volwaardige voetbalclub
Veel lezers zullen de jaren ‘90 van de R.K.v.v. Robur nog wel herinneren. Zo’n dertig jaar geleden werd het 2-punten systeem vervangen door 3 punten per gewonnen wedstrijd. In 1996 werd het 75- jarig jubileum uitgebreid gevierd in de voor Robur zo herkenbare feesttent en ook onderging de club, na herhaaldelijk verzoek, een prachtige metamorfose van de accommodatie. Voorzitters Koos Kamsma, opvolger Henk Metz en Rients Cornel hebben met alle bestuursleden veel tijd en energie gestoken in de lobby met de gemeente, wat uiteindelijk resulteerde in een extra speelveld, groter trainingsveld, nieuw clubgebouw en boxen. “Vele handen maken ligt werk” was het motto. Veel handige vrijwilligers hielpen bij de totstandkoming van het nieuw complex aan de Vierkantsdijk. Robur was uit zijn voegen gegroeid met een ledental dat richting de 300 was opgelopen. Alle jeugdteams enkel of dubbel bezet van F tot A. 3 dames- / meisjeselftallen en 5 seniorenteams.

“Op weg naar kwaliteit”
In 1991 verscheen uit de hand van penningmeester en vicevoorzitter Ferdinand Willikes het eerste beleidsplan van de club. Het bestuur constateert een gebrek aan kwaliteit binnen de club. Voor de continuïteit van de club worden enkele doelstellingen geformuleerd, waaronder een verbetering van de accommodatie en een kwaliteitsinjectie van de sportieve prestaties. Er wordt gesproken van een achterstandsituatie ten opzichte van de v.v. Harlingen en Zeerobben. Toch blijkt de verhouding “gezelligheid” – “sportieve prestatie” een bepaalde aantrekkingskracht houden, gezien het toenemende aantal leden en vrijwilligers.

‘t Vierkantsje
Rinnie ten Wolde en Magriet Hobma waren de stille krachten achter het weekbulletin van Robur: ‘t Vierkantsje. Hierop was het volledige programma te lezen van alle uit- en thuiswedstrijden, met de begeleiders en ook alle namen van de spelers, scheidsrechter en contactinformatie. Gezien er in een weekend soms 15 tot 20 wedstrijden werden gespeeld, kun je nagaan hoe een tijdrovende en foutgevoelige klus dit was.

Familie Schouten
Piet Schouten is van oorsprong geen Harlinger, maar geboren in Berlikum. Gerda een rasechte Harlingse. Toen hij in Harlingen kwam wonen ging hij geregeld kijken bij het eerste van de v.v. Harlingen en kwam zo in aanraking met het voetbal hier. Toen zoon Hans halverwege de jaren tachtig ging voetballen moest er ook wel gereden worden naar uitwedstrijden en zo kwam Piet terecht bij de R.K.v.v. Robur. Hij werd later door Bennie van Dijk gevraagd om leider te worden van het derde elftal, dat was maar voor een jaar. Hij ging over naar het tweede elftal als leider en zou dat vijftien jaar blijven doen. Gerda raakte betrokken bij Robur door de kaartavonden en werd later gevraagd om kantinedienst te draaien. Het tweede elftal is meestal binnen een vereniging het moeilijkste elftal om te begeleiden. Je speelt bijna nooit met hetzelfde team. Over het afstaan van spelers aan het eerste deed Piet nooit moeilijk. Het eerste gaat voor. Zelf werd het tweede elftal vaak aangevuld met spelers uit de A-junioren. Hoogtepunt van het leiderschap van het tweede elftal was het kampioenschap dat werd behaald. Zoon Hans was ernstig ziek en moest vaak opgenomen worden. Als het kon speelde hij later weer mee. Toen hij stopte met voetballen werd hij scheidsrechter. Ondanks de slopende ziekte was hij altijd vrolijk en opgeruimd en kon goed relativeren. Op jeugdige leeftijd is hij overleden. Als herinnering aan Hans heeft Jan Helvrich een bokaal van het jeugdtoernooi naar hem genoemd en is er een aantal keren een Goede Doelen toernooi van alle drie Harlinger voetbalclubs georganiseerd voor de Kika en de kankerbestrijding. Piet begeleidde als het eerste thuis speelde de scheidsrechters. Dat werd enorm gewaardeerd. Samen met dochter Sanne ontvangen ze al ruim twintig jaar de gasten en de scheidsrechters. Vaak komen de scheidsrechters meerdere keren per jaar terug en voelen zich dan echt thuis. Door de fusie met de vv Harlingen is er wel het een en ander veranderd, was eerst best wennen. Hoe lang Piet en Sanne het ontvangen van de tegenstanders en leidsmannen nog doen hangt o.a. van de gezondheid af en het plezier erin.

Robur 1 en trainers
Het eerste elftal van Robur groeide in de jaren ‘90 uit tot het Volendam van die tijd. Onder het trainersduo Henk Metz en Joop Sopacua werd promotie naar de 4 e klasse van de KNVB afgedwongen. Na winst op OSI werd de periode en tweede plaats in de hoofdklasse van de FVB veiliggesteld achter kampioen T.F.S. Robur kon zich het opvolgende seizoen niet handhaven en degradeerde om vervolgens in het seizoen ‘94-’95 weer te promoveren naar de 4e klasse wederom vanuit de tweede plaats en een periodetitel. Hielke Jager was de nieuwe trainer aan het roer van de selectie. Er kwam versterking vanuit de v.v. Harlingen en uit de eigen jeugd. Na een goed begin van het seizoen in de vierde klasse, waarin Robur dicht bij de periode was, volgde weer een mindere fase. Onder trainer Hans Blom speelde Robur in de nieuwe 5e klasse niet hoogstaand maar wel sportief, want de sportiviteitsprijs werd uitgereikt door de KNVB. In het seizoen ‘99-’00 werd Guus Janssen trainer. Helaas net geen kampioenschap. Wel weer promotie vanuit de nacompetitie. Technicus Bennie Oosterwijk was de topscoorder in ‘94-’95 met 20 doelpunten. Koos Metz had ook een neusje voor de goal en maakte in zijn carrière 197 doelpunten waarvan 90 competitiedoelpunten. Koos vertelt: We speelden een wedstrijd tegen en in Irnsum. Ik kende de club goed omdat mijn vader er trainer is geweest. In deze wedstrijd bij de stand 0 – 0 kreeg Irnsum een vrije trap. Wij vormen een muur en een speler van Irnsum gaat voor ons staan. Ik had het lumineuze idee een klein kneepje in zijn zij te doen. Nou dat heb ik geweten. Hij draaide zich om en haalt vol uit op mijn kaak. Hoop tumult natuurlijk. Ik groggy, speler van Irnsum krijgt rood (10 wedstrijden schorsing) en de wedstrijd wordt gestaakt. Paar weken later moet de wedstrijd worden uitgespeeld 19 minuten. Vijf minuten voor tijd maak ik de 0 – 1 en de overwinning was een feit. Dat was een leuke revanche op een achteraf triest incident.

Damesafdeling
Johan Ligthart en Gerrit Abma waren de trainers van de dames in een zeer succesvolle periode. Zo werd 2x de bekerfinale gehaald en ook werd er 2 jaar op rij op districtsniveau in Noord-Nederland gespeeld. De wedstrijden werden bezocht per bus met vaste chauffeur Eddie. Ook werd een 3e plaats behaald bij het prestigieuze FEC zaalvoetbaltoernooi. Later meer…

Bestuur
Het hoofdbestuur werd in de jaren ‘90 versterkt met gedelegeerden uit commissies. Koos Kamsma bleef tot 1997 voorzitter en werd opgevolgd door Henk Metz na een periode van 14 jaar. Peter Mulder was de secretaris als vervanger van Jacob de Bruin. Ferdinand Willekes vervulde de rol van penningmeester. Herman de Bruin was de kantinebeheerder, Willie Hobma had de zorg over materiaal en onderhoud accommodatie. M. Damsma (damesafdeling), Willem Klumper (Activiteitencommissie) en Gerrit Esveld (Jeugdafdeling) completeerden het bestuur. Voor voetbaltechnische zaken kwam een vacature. Theo Outhuijse werd jeugdvoorzitter.

Sponsors en ereleden
In de jaren ’90 kenden we achtereenvolgens de volgende shirtsponsors: ‘t Pypke, Pizzeria San Marino, GPTV en het Bekerhuis. De Sponsoring werd langzamerhand uitgebreid naar andere elftallen, waardoor ook jeugdteams er een stuk netter opstonden! Koos Kamsma (jarenlang voorzitter), Rients Cornel (organisator van het nieuwe complex & sponsor) en Jacob de Bruin (bestuursfuncties) werden eind jaren ‘90 uitgeroepen tot erelid van de club voor bewezen diensten.

Jeugd
Zonder iemand te kort te doen waren er twee trainers, Gerrit Esveld bij de jongste jeugd en Joop Sopacua als hoofd-jeugdtrainer, die de kar trokken in de jaren ‘90. Daarnaast waren er allerlei vrijwilligers, die ook trainingen gaven, voor de begeleiding zorgden op de wedstrijddagen en als coach meegingen naar wedstrijden of de rol van scheidsrechter op zich namen. Het bestuur werd geleid door Albert Kooistra en later Jan Krol met assistentie van Margien Koopman, Gerrit Esveld en Bob Mendel. Jacob de Bruin neemt het wedstrijdsecretariaat over van Teake Koster. Het aantal jeugdleden neemt gestaag toe en er worden over het algemeen goede prestaties behaald door de diverse teams. De jeugdleden zagen elk jaar weer reikhalzend uit naar het weekendje Jever, in Duitsland waar de teams een toernooi speelden. Ook het eigen jeugdtoernooi blijft maar groeien onder bezielende leiding van Jan Helvrich.

Bron: Robur archief, Piet Hoekstra, Jan Helvrich.